εν Αθήναις

εν Αθήναις
........................................................................................με καθημερινή ενημέρωση.....

Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2012

Αυτή την εβδομάδα, ο τραγουδιστής και όχι ο πολιτευτής ήταν ο εχθρός του λαού


Θα σε καταγγείλω, πονηρέ τραγουδιστή!



Tης Mαριάννας Tζιαντζη*


Αρκετοί ήταν οι αρνητικοί ή και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί –και στα δελτία ειδήσεων– για τους αοιδούς που δηλώνουν χαμηλό ατομικό εισόδημα και προτιμούν ή αναγκάζονται να έχουν εταιρείες που φορολογούνται με χαμηλότερο συντελεστή.
Αν κάποιοι «επώνυμοι» έχουν παραβεί τον νόμο, ας το βρουν και ας το αποδείξουν οι ειδικοί. Δεν μπορώ να μπω σε ξένα χωράφια, όμως όλοι γνωρίζουμε ότι πολύ συχνά τα κανάλια κολακεύουν, σχεδόν αποθεώνουν τα αστέρια του τραγουδιού για λάθος λόγους: όχι για τις ποιοτικές ή μη επιλογές τους ή για τη συνέπεια της καλλιτεχνικής τους διαδρομής, αλλά για την ιδιωτική τους ζωή και το λάιφσταϊλ που ακολουθούν. Οι ίδιοι άνθρωποι, ή μάλλον τα ίδια Μέσα που κάποτε προσκυνούσαν κύμβαλα αλαλάζοντα, τώρα τεντώνουν αυστηρά το δάχτυλο προς το μέρος τους.
Στην αρχή της εβδομάδας, ο φαρμακοποιός έμοιαζε φαβορί για τον χαρακτηρισμό «ο εχθρός του λαού από 10 έως 16/9» – έτσι τουλάχιστον αντιμετωπίστηκαν οι εκπρόσωποί τους σε κάποιες ενημερωτικές εκπομπές. Γρήγορα όμως τη θέση του ιδιοκτήτη φαρμακείου πήρε ο απεργός δάσκαλος και ο διαμαρτυρόμενος πανεπιστημιακός, όμως και τους δύο τούς ξεπέρασε ο φορο-επιδέξιος τραγουδιστής. Αυτός συγκεντρώνει τώρα τα πυρά των αγανακτισμένων τηλεοπτικών σχολιαστών, όπως συνέβαινε πριν από λίγους μήνες με τους απατεώνες δήθεν αόμματους της Ζακύνθου ή, παλαιότερα, με τους ιδιοκτήτες ταξί ή φορτηγών.
Γιατροί, εκπαιδευτικοί, δικαστικοί, ένστολοι: ποια επαγγελματική κατηγορία έχει πιο πολύ δίκιο ή άδικο; Ποιοι δεν θέλουν να σηκώσουν το βάρος της θυσίας που τους αναλογεί; Ποιο χρυσό λαρύγγι μάς παίρνει την μπουκιά από το στόμα; Φαίνεται ότι, εκτός από τη φορολογική ειλικρίνεια, υπάρχει και ο φορολογικός πατριωτισμός του οποίου καλούμαστε να γίνουμε κριτές.
Δεν είναι άμωμοι οι τραγουδιστές, όμως αθώα και πολύτιμα είναι εκείνα τα τραγούδια που χάρη «και» στη δική τους φωνή αντέχουν στον χρόνο και παραμένουν ζωντανά και αγαπημένα.
Περισσότερη τηλεοπτική προσοχή θα άξιζε να δοθεί στους καρκινοπαθείς, τους παραπληγικούς, τους τυφλούς, στα άτομα με ειδικές ανάγκες, που άπλωσαν τα πανό τους και ύψωσαν τις φωνές τους στο Σύνταγμα, έξω από το υπουργείο Οικονομικών. Οι λόγοι της διαμαρτυρίας τους είναι γνωστοί ή θα έπρεπε να ήταν γνωστοί. Και οι λόγοι αυτοί παρουσιάζουν περισσότερο ενδιαφέρον από ό,τι, π.χ., το φθινοπωρινό κύμα ανούσιας τηλεοπτικής πολιτικολογίας, που σε πολλές περιπτώσεις μάς βοηθά να εμπεδώνουμε το τίποτα και να αγνοούμε τα ουσιώδη.


_______________________________
«Καθημερινή» Σάββατο, 15 Σεπτεμβρίου 2012

Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2012

ΞΕΦΤΙΛΙΣΑΝ ΤΟΝ ΣΑΜΑΡΑ



Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Προσωπικό πολιτικό διασυρμό ασυνήθιστων διαστάσεων υπέστη στο Βερολίνο ο πρωθυπουργός Α. Σαμαράς. Το «ξέσκισαν» πολιτικά οι Γερμανοί παρόλο που ο ίδιος προσήλθε στη συνάντηση με την καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ σε πνεύμα απόλυτης δουλοφροσύνης. Δεν τόλμησε να μεταβεί στη γερμανική πρωτεύουσα ούτε καν σαν επαίτης. Το μόνο που ήθελε ήταν να δηλώσει δια ζώσης την απόλυτη υποταγή του στο Τέταρτο Ράιχ. Να πείσει την καγκελάριο ότι έχει διαγράψει για πάντα το αντιμνημονιακό παρελθόν του και ότι τώρα διακατέχεται από τυφλή εθελοδουλία προς τις εντολές του Βερολίνου. Δεν ζήτησε απολύτως τίποτα, δεν του έδωσαν φυσικά τίποτα.
Αυτό δεν τον γλίτωσε, βεβαίως, από τον πολιτικό εξευτελισμό. Οι Γερμανοί τους δούλους τους λιώνουν σαν σκουλήκια για να τους δείξουν τη θέση τους, δεν τους χτυπούν προστατευτικά στην πλάτη μόλις δηλώσουν υποταγή. Αξέχαστο θα του μείνει το χουνέρι που του έκανε η ακροδεξιά και χυδαία, κατωτάτης υποστάθμης γερμανική εφημερίδα Μπιλντ, στην οποία μόλις 48 ώρες νωρίτερα ο Σαμαράς είχε δώσει συνέντευξη. «Υπόσχομαι ότι θα αποπληρώσουμε τα χρέη μας» είχε πει ο Σαμαράς στη συνέντευξη αυτή. «ΑΥΤΟ το θέλουμε γραπτώς!» έγραψε η Μπιλντ και ετοίμασε το σχετικό… έγγραφο! Ένα κείμενο «Εγγύησης-Δήλωσης», γραμμένο με αρχαιοελληνικά γράμματα στα γερμανικά, περικλειόμενο από μαιάνδρους, με στόχο να ξεφτιλίσει τον Σαμαρά στα εκατομμύρια αναγνώστες της. Κάθε μέρα η Μπιλντ πουλάει 2.800.000 φύλλα και υπολογίζεται ότι τη διαβάζουν τουλάχιστον έξι εκατομμύρια Γερμανοί. Το κείμενο του απαξιωτικού εγγράφου υπηρετεί αποτελεσματικά το στόχο για τον οποίο κατασκευάστηκε:

«Δια της παρούσης εγώ, ο Αντώνης Σαμαράς, γεννηθείς την 23ην Μαρτίου 1951 στην Αθήνα, κατοικών στο ίδιο μέρος, εν ονόματι του ελληνικού λαού και δυνάμει το αξιώματός μου ως πρωθυπουργού της Ελληνικής Δημοκρατίας, κάνω επισήμως την ακόλουθη δήλωση. Τελών εν γνώσει των μεγάλων ανησυχιών της κοινότητας των κρατών-μελών της Ευρωζώνης, τελών εν γνώσει των ιδιαίτερων απαιτήσεων των γερμανών φορολογουμένων στην οικονομική βοήθεια για την Ελλάδα, τελών εν γνώσει του υψηλού μέτρου ευθύνης που φέρει η ελληνική πολιτική για την παρούσα, βαριά κρίση της χώρας μου, υπόσχομαι προσωπικά ότι: 1. Δεν θα προκύψει καμιά ζημιά για τον Γερμανό φορολογούμενο από την οικονομική βοήθεια για τη χώρα μου. 2 Η Ελλάδα θα κάνει γι’ αυτό όλα τα απαραίτητα βήματα, συμπεριλαμβανομένης εν ανάγκη της πώλησης ακατοίκητων νησιών. 3. Η Ελλάδα θα αποπληρώσει όλα τα χρέη της στα προβλεπόμενα χρονικά διαστήματα με τόκους και πρόσθετες επιβαρύνσεις. Αντώνης Σαμαράς, Πρωθυπουργός της Ελληνικής Δημοκρατίας» αναφέρει επί λέξει το ταπεινωτικό κείμενο της γερμανικής εφημερίδας, το οποίο εμφανίζει το θλιβερό Σαμαρά ως… πωλητή των ελληνικών νησιών! Ένα κείμενο που δεν θα είχε πιθανότητα ποτέ να γραφτεί αν ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν έσπευδε να εγγυηθεί… προσωπικά (!) στους Γερμανούς την αποπληρωμή των χρημάτων που έχουν δώσει τα τελευταία χρόνια προς την Ελλάδα. Το χειρότερο από όλα όμως είναι ότι κάθε άλλο παρά πρέπει να αποδώσουμε στην κακοήθεια της Μπιλντ την πρόθεση του Σαμαρά να πουλήσει ελληνικά νησιά σε ξένους. Το ρόλο του πλασιέ ξεπουλήματος των ελληνικών νησιών τον ανέλαβε επισήμως ο ίδιος με συνέντευξή του στη γαλλική Μοντ, η οποία δημοσιεύθηκε μάλιστα την ημέρα που βρισκόταν στο Βερολίνο. «Η Αθήνα είναι έτοιμη να πουλήσει “ακατοίκητα νησάκια”» διαφήμιζε με ειδικό τίτλο η γαλλική εφημερίδα το σχετικό τμήμα της συνέντευξης Σαμαρά. «Είστε έτοιμος να πουλήσετε νησιά; Αρκετά είναι ήδη ιδιωτικά» ρώτησε τον αξιοθρήνητο πρωθυπουργό ο ανταποκριτής της Μοντ στην Αθήνα. «Δεν υπάρχουν ιδιωτικά νησιά, εκτός από μερικά νησάκια» απάντησε ο Σαμαράς και μπήκε στο ψητό: Τα περισσότερα από αυτά τα νησάκια είναι ακατοίκητα στη μέση του αρχιπελάγους. Αρκετά από αυτά τα νησάκια μπορούν να έχουν μια εμπορική χρήση, υπό τον όρο αυτό δεν θέτει προβλήματα εθνικής ασφάλειας. Δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να τα ξεπουλήσουμε (σ.σ. τα νησιά), αλλά να μεταμορφώσουμε ένα έδαφος αχρησιμοποίητο σε κεφάλαιο που μπορεί να παράγει εισοδήματα, με μια κατάλληλη τιμή» δήλωσε ο Σαμαράς, κλείνοντας το μάτι στα αρπακτικά. Ωραίος ο όρος για το ξεπούλημα των μικρών νησιών σε ξένους από τον «υπερπατριώτη» Σαμαρά: Μεταμόρφωση αχρησιμοποίητων εδαφών σε κεφάλαιο παράγον εισόδηματα, με κατάλληλη τιμή»!
Έχουν απίθανη γλωσσοπλαστική ικανότητα οι αστοί, όταν θέλουν να συσκοτίσουν τις βρώμικες πράξεις τους και τις καταστήσουν εξαιρετικά δυσνόητες στο ευρύ κοινό. Και να φανταστεί κανείς ότι αυτός ο απίθανος… «μεταμορφωτής αχρησιμοποίητων εδαφών», ο Σαμαράς, υποτίθεται ότι ήταν… «ανήμερο θηρίο» στο θέμα του ονόματος των Σκοπίων!
Αιδώς, Αργείοι…

*Δημοσιεύθηκε στο «Πριν» την Κυριακή 26 Αυγούστου 2012

Δεν πάει άλλο...



Του Σ.Μ.

Η Ελλάδα βιώνει την απόλυτη καταστροφή, ο κόσμος παραμιλάει, τα χαράτσια έρχονται το ένα μετά το άλλο, η σάπια δημοκρατία τους μας γελάει περιπαικτικά, το πελατειακό κράτος ζει και βασιλεύει, ο ελληνικός πλούτος ξεπουλιέται χωρίς αισχύνη, η κοινωνία διαλύεται, οι κατακτήσεις του κοινωνικού κράτους εξαφανίστηκαν μονομιάς, η παιδεία, η περίθαλψη, η συμπαράσταση στις μεγάλες ηλικίες, η δικαιοσύνη, η αλληλεγγύη γκρεμίζονται συστηματικά και με σχέδιο και εμείς, παραδομένοι σε μία αυτάρεσκη ηλιθιότητα χαμογελάμε στον όλεθρο που επέρχεται!

Η Ελλάδα αφού απόλαυσε το μπλε φεγγάρι του Αυγούστου αναμένει, μοιρολατρικά, το μαύρο φεγγάρι της ολοκληρωτικής κατοχής και της νεοναζιστικής λαίλαπας. Οι κατηγορίες που εκτοξεύουμε σε κάθε κατεύθυνση είναι η εύκολη λύση. Για όλα φταίνε οι άλλοι, κόμματα, ομάδες, ψηφοφόροι, παρασυρμένοι – ξεγελασμένοι και μη. Η ανευθυνότητα καλπάζει σε όλα τα αριστερά σχήματα και ομαδοποιήσεις, ο εγκλωβισμός στο κοινοβουλευτικό παιχνίδι διέφθειρε κόμματα και συνειδήσεις. Το μικρόβιο της εξουσίας και ο εξοβελισμός της λύσης των προβλημάτων της ελληνικής κοινωνίας στις επερχόμενες, ή κάποιες μελλοντικές εκλογικές αναμετρήσεις, μετάλλαξε την αριστερά σε μέρος του παιχνιδιού που παίζεται στις πλάτες μας, στις πλάτες όλου του ελληνικού λαού.
Παραδώσαμε την κοινωνική αλληλεγγύη στα χέρια των φασιστών, αφήσαμε να καρπωθούν την οργή του λαού απέναντι στις συμβατικές δυνάμεις του κοινοβουλευτισμού, αγωνιστήκαμε για το τομάρι μας και την επιβεβαίωση της μοναδικότητας των επιλογών μας, εγκαταλείψαμε την τακτική και αγκαλιάσαμε την ορθοδοξία (όπως την εννοούμε), φανήκαμε κατώτεροι των περιστάσεων και αδιάλλακτοι στην εγωπάθειά μας, ενστερνιστήκαμε τη μονοδιάσταση σκέψη, αρνούμαστε, πεισματικά, να κάνουμε αυτοκριτική για τις επιλογές μας τόσο στη χώρα μας όσο και στην παγκόσμια πορεία του απελευθερωτικού, κομμουνιστικού, κινήματος.
Αρνούμαστε, μετά βδελυγμίας, να εκσυγχρονίσουμε την ανάλυσή μας και τον πολιτικό μας λόγο (χωρίς να παραιτούμαστε από τις πολιτικές, κοινωνικές και ηθικές αρχές της θεωρίας μας), αποκοπήκαμε από τις μάζες χτίζοντας με μονολιθικότητα, τείχη που οδηγούν την κοινωνία να αποστρέψει το πρόσωπό της από τις λύσεις που προτείνουμε, περιμένουμε την όξυνση των αντιθέσεων και των συγκρούσεων πιστεύοντας ότι είναι ο δρόμος που θα οδηγήσει την κοινωνία σε επαναστατικές προοπτικές. Πόσο λάθος κάνουμε. Πόσο οικτρά θα το πληρώσουμε ξανά.
Ο αγώνας μας ήταν και είναι μονοδιάστατος. Αρνούμαστε να δούμε αυτό που η κοινωνία μας φωνάζει ξεκάθαρα. Το σύστημα σάπισε, έγινε απόλυτα επικίνδυνο, πέταξε το καμουφλάζ του, αυτό είναι μια πρόταση που ενστερνίζονται, πλέον, όλοι οι έλληνες πολίτες. Αυτό που δεν αντιληφθήκαμε, όμως, είναι η αποστροφή του λαού στις δικές μας προτάσεις και λύσεις. Παραξενευτήκαμε για τα εκλογικά αποτελέσματα, θεωρήσαμε ότι τα αριστερά σχήματα θα αύξαναν σημαντικά τα ποσοστά τους και το αποτέλεσμα ήρθε σαν σφαλιάρα να μας διακόψει από την ονειροπληξία μας. Δεν σταθήκαμε, όταν και όπως έπρεπε, στην κοινωνική αλληλεγγύη, στη βοήθεια προς τον συνάνθρωπό μας, κοιτάξαμε τη φόρμα, τον τύπο και όχι την ουσία.
Οι αναλύσεις επί αναλύσεων απομακρύνουν τον κόσμο, καθιστούν απεχθές το μόρφωμα που σπαράζεται από εσωτερικές αντιφάσεις και συγκρούσεις, δεν φροντίσαμε να σταθούμε δίπλα στους χειμαζόμενους συνανθρώπους μας. Αντί να κοιτάξουμε τους γέροντες, τους άρρωστους, τους άνεργους, τους απελπισμένους, τη νεολαία μας, φροντίσαμε να διαλαλήσουμε τις λύσεις που μόνο με την πλήρη ανατροπή του συστήματος θα έδιναν – ως δια μαγείας – απαντήσεις σε όλα τα προβλήματα. Αγνοήσαμε τον μικροαστό, τον μικρέμπορα, τον μαγαζάτορα, τον βιοπαλαιστή που αναγκάστηκε να κλείσει την επιχείρησή του και να στραφεί σε λύσεις απελπισίας. Δεν αντιπροτείναμε λύσεις εφικτές, λύσεις αλληλεγγύης, λύσεις ανάσας. Η πολιτική δεν είναι επιχείρηση. Η πολιτική δεν είναι το μαγαζάκι μας. Όταν καούν τα άλλα θα έρθει και η σειρά του.
Αντί να συγκροτήσουμε επιτροπές αλληλοβοήθειας, επιτροπές δωρεάν παροχής υπηρεσιών, δωρεάν παροχής τροφίμων, άμυνας απέναντι στη χυδαιότητα και στους ξυλοδαρμούς των φασιστών, εργατικής αυτοάμυνας, επιτροπές ελέγχου των επιχειρήσεων που εκβιάζουν τους εργαζόμενους, επιτροπές αλληλεγγύης στους μαθητές και στους φοιτητές, αντί να κάνουμε εράνους για τους ανθρώπους που ετοιμάζονται να θέσουν τέλος στη ζωή τους, αντί να στήσουμε επιτροπές απέναντι στις προσπάθειες αποστέρησης βασικών αγαθών από τους συνανθρώπους μας, εμείς σταθήκαμε στην κοινοβουλευτική μεγαλοστομία και σε κορόνες που δεν ενόχλησαν κανένα.
Κάναμε εράνους για τις γιορτές μας, για την ενίσχυση των ομάδων μας, για τα πανηγύρια και τις συνδιασκέψεις, για τα συνέδρια και την έκδοση εντύπων, αφισών και συγκεντρώσεων που δεν είχαν κανένα νόημα. Δεν γίναμε ικανοί να προστατέψουμε τους ανθρώπους ούτε από τις διακοπές παροχής ηλεκτρικού ρεύματος. Τους καλέσαμε να μην πληρώσουν τα χαράτσια αλλά δεν σταθήκαμε δίπλα τους όταν ήρθε ο λογαριασμός, τους αφήσαμε ανυπεράσπιστους προπαγανδίζοντας τη “μοναδική” σωτηρία που θα έρθει με την ανατροπή και την εγκαθίδρυση του σοσιαλισμού. Αφήσαμε τα πάντα στις επερχόμενες εκλογές. Και αν δεν γίνουν ποτέ;
Το τοπίο στην αριστερά αρχίζει να βρωμάει! Με συγχωρείτε αν σας μιλώ με έντονες εκφράσεις αλλά αυτή η κατάσταση δ ε ν π ά ε ι ά λ λ ο! Η κομματική λογική αναπαράγει μορφώματα του παρελθόντος, βρικόλακες που ξεμύτισαν από τους τάφους τους. Η στείρα και επίμονη λογική σε κομματικά ελεγχόμενες αντιδράσεις οδηγεί την αριστερά στο περιθώριο και τις κοινοβουλευτικές ομάδες της σε συμβιβασμούς, ρεφορμιστικές επιλογές, ηττοπάθεια και αδιέξοδα.
Δεν περιμένουμε τίποτα από το διεφθαρμένο κοινοβούλιο, δεν περιμένουμε τίποτε από την ελεγχόμενη κατάθεση ψήφων. Χρειάζεται κατάθεση ψυχής, οι μεμονωμένες αντιδράσεις (που πράγματι υπήρξαν) δεν οδηγούν παρά στην ηττοπάθεια και στον αποχωρητισμό. Εαν οι οργανωμένες ομάδες των κομμάτων της αριστεράς δεν εννοούν να το καταλάβουν ας πάρουμε επιτέλους την κατάσταση στα χέρια μας. Δεν τους χρειαζόμαστε, δεν έχουν καμιά σχέση με την ανθρωπιστική, επαναστατική διάσταση της μαρξιστικής θεωρίας, ας τολμήσουμε την ανάδειξη ομάδων και οργανώσεων κοινωνικής αλληλεγγύης και αυτοάμυνας. Ανοιχτές, δημοκρατικά συγκροτημένες, με άμεσες παρεμβάσεις όπου χρειαστεί, ας δεχτούμε σ' αυτές όλους όσους αντιτίθενται στη ληστρική οικονομική πολιτική και την κοινωνική εξαθλίωση, ας ρίξουμε τα αναχώματα που μας κρατούν μακρυά από τους συνανθρώπους μας που ψάχνουν χέρι βοήθειας. Η κομματική λογική δηλητηρίασε, δεκαετίες τώρα, τη δράση και την παρέμβαση της αριστεράς σ' όλο τον κόσμο. Ας δώσουμε στην κοινωνία αυτό που μόνο εμείς μπορούμε να δώσουμε. Δεν πάει άλλο!

___________________________

Παρασκευή 29 Ιουνίου 2012

Resistance Festival 2012: Το μέλλον είναι τώρα!


Γεωπονική Σχολή, Ιερά Οδός, Παρασκευή 29, Σάββατο 30 Ιουνίου και Κυριακή 1 Ιουλίου 

Μέσα σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη στιγμή για τον ελληνικό λαό, αλλά και των λαών της Ευρώπης και του κόσμου, και μόλις λίγες μέρες μετά τις εκλογές της 17ης Ιουνίου, θα διεξαχθεί και φέτος η 5η Διεθνής Συνάντηση Κινημάτων, Resistance Festival 2012. Θα λάβει χώρα στη Γεωπονική σχολή της Αθήνας την Παρασκευή 29, Σάββατο 30 Ιουνίου και την Κυριακή 1 Ιουλίου.
Στα 5 χρόνια που μετράει μέχρι σήμερα, το Resistance έχει γίνει τόπος συνεύρεσης, δικτύωσης και ανταλλαγής εμπειριών κινημάτων και οργανώσεων από δεκάδες χώρες του κόσμου. Φέτος το φεστιβάλ θα διεξαχθεί μέσα σε ιδιαίτερες συνθήκες για την Ελλάδα και τον λαό της. Η αριστερά, το λαϊκό κίνημα, η κοινωνία βρίσκονται σε μια πορεία μετάβασης που σημαδεύεται από την ανάδειξη ενός μεγάλου πολιτικού ρεύματος αντίστασης και ανατροπής. Παράλληλα η Ελλάδα έχει γίνει σημείο αναφοράς για όλους τους προοδευτικούς ανθρώπους του κόσμου. Οι διεργασίες αυτές, εγχώριες και διεθνής, θα αποτελούν το περιεχόμενο των συναντήσεων τις τρείς μέρες του φεστιβάλ.

Από την Ελλάδα στις εκδηλώσεις του φεστιβάλ συμμετέχουν οι: Αλέξης Τσίπρας, πρόεδρος Κ.Ο. ΣΥΡΙΖΑ, Σοφία Σακοράφα, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ, Ευτύχης Μπιτσάκης, φιλόσοφος, Ρούντι Ρινάλντι, εκδότης της εφημερίδας Δρόμος της ΑριστεράςΛουκάς Αξελός, εκδότης, Δημήτρης Κοδέλας, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ, Γιάννης Θεωνάς, Γραμματεία ΣΥΡΙΖΑ, Βασίλης Χατζηλάμπρου, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ, Βασιλική Κατριβάνου, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ, Σία Αναγνωστοπούλου, ιστορικός, Σταύρος Κωνσταντακόπουλος, κοινωνιολόγος, Κωσταντίνος Μίχος, χορογράφος, Νίκος Ξυδάκης, δημοσιογράφος-κριτικός τέχνης, Έλενα Πατρικίου, ιστορικός-σκηνοθέτις, Γιάννης Φούντας, αναλυτής-προγραμματιστής, Μπάμπης Κουγεμήτρος, φωτογράφος, ΧάρηςΣμυρνιώτης, πρόεδρος Συνδικάτου Εργαζομένων ΙΓΜΕ, Βασίλης Τσιμπίδης, μέλος Δ.Σ. Συνδικάτου Μεταλλεργατών Πειραιά και Νήσων (Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη), Μιχάλης Τζίμας, πρόεδρος Πανηπειρωτικού Κτηνοτροφικού Συνεταιρισμού.
Επίσης συμμετέχουν εκπρόσωποι των κινήσεων: Εθελοντική Ομάδα Δράσης Ν. ΠιερίαςΕλεύθερος Κοινωνικός Χώρος «Βοτανικός Κήπος»-Πετρούπολη, Κίνηση Αλληλεγγύης Κατοίκων και Εργαζομένων ΦυλήςΠρωτοβουλία Αλληλεγγύης Πολιτών Δήμου Φυλής.
Από το εξωτερικό συμμετέχουν εκπρόσωποι των: Occupy Wall StreetΗΠΑ / Front de GaucheΓΑΛΛΙΑ / Die LinkeΓΕΡΜΑΝΙΑ / Βloco de Esquerda,ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ / Λαϊκή Σοσιαλιστική ΣυμμαχίαΑΙΓΥΠΤΟΣ / Κ.Κ. ΕργατώνΤΥΝΗΣΙΑ / Δημοκρατικός ΔρόμοςΜΑΡΟΚΟ / Επαναστατικό Κ.Κ.,ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ / Νέο Κ.Κ.ΑΪΤΗ / Ρεπουμπλικανική ΑριστεράΚΑΤΑΛΟΝΙΑ / Σοσιαλιστική Πλατφόρμα των ΚαταπιεσμένωνΤΟΥΡΚΙΑ / Κίνημα Αφρικανών ΕργαζομένωνΣΕΝΕΓΑΛΗ / Ένωση Νέων ΜεταναστώνΡΕΪΝΙΟΝ / Κόκκινο ΚόμμαΝΟΡΒΗΓΙΑ / Νεολαία RebellΓΕΡΜΑΝΙΑ / Νέο Σοσιαλιστικό ΚίνημαΓΕΩΡΓΙΑ / Κίνημα M-15, ΚΑΤΑΛΟΝΙΑ
Στους χώρους του φεστιβάλ και τις τρεις μέρες θα φιλοξενηθεί η φωτογραφική έκθεση του Μπάμπη Κουγεμήτρου για το Κέντρο Υποδοχής Προσφύγων Λαυρίου με τίτλο: «Επόμενη Στάση: Λαύριο».
Επίσης και τις τρείς μέρες του φεστιβάλ θα λειτουργεί παιδότοπος για τους μικρούς φίλους του Resistance Festival. Την Παρασκευή 29/6, στις 19:00, θα έχει αφήγηση παραμυθιού και θεατρικό παιχνίδι με την Ηλέκτρα Μήτσουρα. Το Σάββατο 30/6, στις 19:00, θα έχει θεατρικό παιχνίδι και στις 20:00 κατασκευές με γυψόγαζες με την Ηλέκτρα Μήτσουρα. Την Κυριακή 1/7, στις 19:30 θα έχει την παράσταση κουκλοθέατρου «Ο Μορμόλης» από την θεατρική ομάδα Ουτοπία (Πληροφορίες για την παράσταση στο http://outopia2.blogspot.gr) και στις 20:30 κατασκευή γαντό(καλτσο)κουκλας με την Ηλέκτρα Μήτσουρα. 
Επίσης στους χώρους του φεστιβάλ θα λειτουργεί μπαρ, ταβέρνα, βιβλιοπωλεία και διεθνής κουζίνα.

Είσοδος 5 ευρώ, το τριήμερο 10 ευρώ
Πιο αναλυτικές πληροφορίες στο www.resistancefestival.gr

Σάββατο 16 Ιουνίου 2012

Η ριζοσπαστική αριστερά ενώπιον κυβερνητικών ευθυνών

του Γιώργου Η. Παπαηλιού
Δικηγόρου-Διδάκτορα Νομικής


           





Μετά το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών της 6 ης Μαϊου, ένα νέο πολιτικό σκηνικό διαμορφώνεται : Η δεινή ήττα των πυλώνων του δικομματισμού, της ν.δ. και του πα.σο.κ., τους αφαιρεί τη δυνατότητα της, «αυτονόητης» μέχρι τότε, εναλλαγής στη διαχείριση της κυβερνητικής εξουσίας, ενώ ο πολιτικός φορέας της ριζοσπαστικής αριστεράς, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-ΕΚΜ, ανερχόμενος στη δεύτερη θέση κατάταξης των πολιτικών κομμάτων, με δύο ποσοστιαίες μονάδες διαφορά από την πρώτη ν.δ. και αναδεικνυόμενος πρώτη δύναμη στο χώρο της αριστεράς, εκ των πραγμάτων αναλαμβάνει κεντρικό ρόλο στα πολιτικά πράγματα.


Η, μέχρι τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές, μη σχηματοποιημένη  έντονη αντίθεση της ελληνικής κοινωνίας προς τις καταστροφικές πολιτικές των «μνημονίων», οδήγησε το εκλογικό σώμα, να επιλέξει και να επιβάλει την ανάδειξη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-ΕΚΜ, προκειμένου αυτός να οργανώσει την, εκ μέρους των λαϊκών κοινωνικών δυνάμεων, έμπρακτη αμφισβήτηση της ασκούμενης νεοφιλελεύθερης πολιτικής.

Αυτή η επιλογή, να αναδείξει το νέο πολιτικό υποκείμενο που μπορεί να αναλάβει το βάρος της εκπροσώπησης της άλλης πολιτικής πρότασης, υπήρξε προϊόν ώριμης σκέψης των πολιτών, δεδομένου ότι είχαν προηγηθεί έντονες κοινωνικές διεργασίες για την ανατροπή των «μνημονιακών» πολιτικών και την αλλαγή πλεύσης της χώρας.

Στις βουλευτικές εκλογές της 17 ης Ιουνίου, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-ΕΚΜ καλείται, όχι απλά να εκφράσει, τη συνολική αντίθεση τωνλαϊκών κοινωνικών δυνάμεων προς τη «μνημονιακή» νεοφιλελεύθερη πολιτική, αλλά και να  μετασχηματίσει αυτή την αντίθεση σε σχέδιο κυβερνητικής πολιτικής. Η εκ μέρους του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-ΕΚΜ κατάθεση ενός ολοκληρωμένου, συγκροτημένου και επεξεργασμένου προγράμματος κυβερνητικής πολιτικής  αποδεικνύει την πρόθεση και την ετοιμότητά του να αναλάβει κυβερνητικές ευθύνες.  

Ενόψει των επικείμενων εκλογών και προ του «κινδύνου», να αναδειχτεί πρώτο κόμμα ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-ΕΚΜ και να σχηματιστεί αριστερή-προοδευτική κυβέρνηση με πυρήνα το κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς, το σύστημα εξουσίας «παίζει τα ρέστα του» με τη ν.δ., ώστε αυτή να αναδειχτεί πρώτο κόμμα και να εξασφαλίσει το βάσει του ισχύοντος εκλογικού νόμου πλεονέκτημα των πενήντα εδρών.

Έτσι, ενώ μέχρι τις 6 Μαϊου, για τη ν.δ. και το πα.σο.κ., τα «μνημόνια», που τα εμφάνιζαν ως αποτέλεσμα σκληρής !!! και αποτελεσματικής !!! διαπραγμάτευσης εκ μέρους τους, έπρεπε να εφαρμοστούν, διότι αποτελούσαν τις «κόκκινες γραμμές» των δανειστών, μετά το εκλογικό αποτέλεσμα, τα δύο «μνημονιακά» κόμματα εξαγγέλλουν επαναδιαπραγμάτευση του περιεχομένου των «μνημονίων» !!! πάντως στο πλαίσιο αυτών, διότι άλλως, όπως ισχυρίζονται, η χώρα θα βρεθεί εκτός ευρωζώνης !!!            

Επιπλέον, κατά τη διάρκεια της τρέχουσας προεκλογικής περιόδου, το μνημονιακό σύστημα εξουσίας, εσωτερικού και εξωτερικού, έχει θέσει στο στόχαστρο αποκλειστικά τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-ΕΚΜ, δηλαδή τον πολιτικό φορέα που κατόρθωσε να εκφράσει, προς το παρόν εκλογικά αλλά πάντως πολιτικά, έγκυρα και αποτελεσματικά εκείνα τα κοινωνικά στρώματα, που, ως θύματα των «μνημονιακών» πολιτικών, έχουν παύσει να εκπροσωπούνται κυρίως από το πα.σο.κ. αλλά και από τη «λαϊκή δεξιά» της ν.δ.. Και τείνει να τα εκφράσει, μέσω μιάς πολιτικής κατάργησης των «μνημονίων» και εφαρμογής ενός πολιτικού σχεδίου με αριστερό προσανατολισμό και προοπτική.
Η κινητοποίηση ενός μηχανισμού προπαγανδιστικής φρενίτιδας, με κύρια στοιχεία τη διαστρέβλωση της πραγματικότητας και των θέσεων του αντιπάλου, τη συκοφάντησή του, τη μονομέρεια, τη θέση ψευδοδιλημμάτων, τις απειλές, τους εκβιασμούς και την εμπάθεια, αποτελεί το «σήμα κατατεθέν» αυτής της προεκλογικής περιόδου. Στην πρώτη γραμμή, οι εταίροι-δανειστές της χώρας, που παρεμβαίνουν με ωμό τρόπο στον προεκλογικόν αγώνα  και τα κυρίαρχα συστημικά Μ.Μ.Ε. που αδίστακτα προσπαθούν, μέσω της καλλιέργειας κλίματος φόβου, να χειραγωγήσουν το εκλογικό σώμα. Σκοπός, η εμφάνιση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-ΕΚΜ ως «φόβητρου» που θα οδηγήσει τη χώρα στην καταστροφή, εκτός ευρωζώνης, και συνακόλουθα η εκλογική αποδυνάμωσή του.
Σ΄ αυτό το πλαίσιο, με τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-ΕΚΜ να διεκδικεί τη διακυβέρνηση του τόπου, τίθεται πλέον κατά τρόπο άμεσο το ουσιαστικό διακύβευμα της επικείμενης νέας εκλογικής αναμέτρησης, που δεν διαφέρει  από αυτό της προηγούμενης.
Ή συνεχίζεται η «μνημονιακή» νεοφιλελεύθερη πολιτική, με συνέπεια τη μετατροπή του τόπου σε πολιτική, οικονομική και  κοινωνική «έρημο». Ή ανατρέπεται αυτή η πολιτική και επιβάλλεται το αριστερό σχέδιο διακυβέρνησης που να υπερβαίνει το υπάρχον σύστημα εξουσίας,  απεγκλωβίζοντας τη χώρα από τα αλλεπάλληλα «μνημόνια» και διαμορφώνοντας μία πολιτική παραγωγικής ανασυγκρότησης που να ανταποκρίνεται στις ιδιαιτερότητες και στα συγκριτικά πλεονεκτήματα του τόπου, επιμερίζοντας δίκαια τα οικονομικά βάρη και τα οικονομικά οφέλη.
Η πρόκληση για τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-ΕΚΜ και η ευθύνη του έναντι της χώρας και του λαού είναι μεγάλες. Ως κύριος πολιτικός εκφραστής των λαϊκών κοινωνικών δυνάμεων και ως εν δυνάμει κυρίαρχη κυβερνητική δύναμη, οφείλει να σταθεροποιήσει την κοινωνική συμμαχία των λαϊκών, μεσαίων και κατώτερων, στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας, των δυνάμεων της δημιουργίας, της εργασίας και της νέας γενιάς και να την αξιοποιήσει κατά τρόπο αξιόπιστο ως έναν αποτελεσματικό συνασπισμό εξουσίας, που θα ανατρέψει τη διαπλεκόμενη συμμαχία του χρηματοπιστωτικού τομέα, των κυρίαρχων μέσων μαζικής ενημέρωσης και του «μνημονιακού» πολιτικού συστήματος με όλους τους πρόθυμους πόλους του και θα εφαρμόσει ένα σχέδιο για την εκ βάθρων ανασύνταξη του πολιτικού συστήματος, την ανασυγκρότηση της οικονομίας με όρους κοινωνικής δικαιοσύνης και τη διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής.

Τρίτη 12 Ιουνίου 2012

Σπάνια αστρονομική ευθυγράμμιση προκάλεσε την βύθιση του Τιτανικου;





Γράφει o Παναγιώτης Παναγόπουλος
Μπορεί να ακούγεται εξωφρενικό, αλλά αυτό είναι που υποστηρίζει μια ομάδα αστρονόμων του πανεπιστημίου του Τέξας με επικεφαλής τον Ντόναλντ Όλσον.
Σύμφωνα με τον τελευταίο, γροιλανδέζικα παγόβουνα σαν αυτό που χτύπησε το μοιραίο υπερωκεάνειο συνήθως παραμένουν σφηνωμένα στα ρηχά νερά έξω απο τον Λαμπραντόρ και το Νιουφάουντλαντ και αδυνατούν να συνεχίζουν την πλεύση τους νοτιότερα, ως ότου λιώσουν αρκετά, για να παρασυρθούν στη συνέχεια απο τις παλίρροιες.
Σύμφωνα όμως με τον ωκεανογράφο Φέργκους Γούντ, μία ασυνήθιστα κοντινή προσέγγιση της Σελήνης από την Γη τον Ιανουάριο του 1912, παράλληλα με μία σπανιότατη ευθυγράμμιση των δύο ουράνιων σωμάτων με τον Ήλιο που συμβαίνει μία κάθε 1400 χρόνια(!), ίσως προκάλεσε τέτοιες υψηλές παλίρροιες, που πολλά περισσότερα παγόβουνα αποκολλήθηκαν από τη Γροιλανδια και οδηγήθηκαν με τον πλήρη όγκο τους νοτιότερα, κατά μήκος των γραμμών πλεύσης των υπερωκεανίων.
Το κυρίως γεγονός που μεγιστοποίησε την παλιρροιακή ισχύ, συνέβη στις 4 Ιανουαρίου 1912 κατά την διάρκεια της πανσελήνου (η οποία αποτελει μία ευθυγράμμιση Ηλίου-Σελήνης-Γης). Ένα από εκέινα τα θεώρατα παγόβουνα που αποκολλήθηκαν εκείνο τον Ιανουάριο λοιπόν από τις ακτές της Γροιλανδίας, ταξίδεψε νότια για 4 μήνες, ώσπου στις 12 Απριλίου, συγκρούστηκε και βύθισε τον «αβύθιστο» Τιτανικό, κοστίζοντας τη ζωη σε πάνω απο 1500 επιβάτες!
Η παραπάνω έρευνα δικαιώνει (ακριβώς έναν αιώνα μετά) τον εξαιρετικά έμπειρο καπετάνιο Σμίθ ο οποιός δικαιολογημένα αντέδρασε τόσο ήπια στις αναφορές για παγόβουνα στην πορεία του. Δεν είχε κανένα λόγο να υποπτεύεται ότι επρόκειτο για τόσο μεγάλα και τόσα πολλά!!
Όπως δήλωσε και ο Όλσον: «Με αστρονομικούς όρους, οι πιθανότητες όλες αυτές οι μεταβλητές να συμπέσουν κατ’ αυτό τον τρόπο ήταν… αστρονομικές!!»

_________________________
Πηγή
Ο Παναγιώτης Παναγόπουλος είναι μουσικός και συγγραφέας του ορειβατικού θρίλερ Το Πέρασμα του Ιγνάτιου


Δημοσιεύτηκε στο PSEMA,ΠΑΡΑΞΕΝΟ

Δευτέρα 11 Ιουνίου 2012

Σωσίβιο 100 δισ. ευρώ στις Ισπανικές Τράπεζες για ανακεφαλαιοποίηση και ούτε σεντ στους Ισπανούς πολίτες που έχουν ανεργία 25% (50% στους νέους κάτω των 25).



Η ΕΥΡΩΠΗ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΞΑΝΑΚΤΥΠΗΣΕ! Σωσίβιο 100 δισ. ευρώ στις Ισπανικές Τράπεζες για ανακεφαλαιοποίηση και ούτε σεντ στους Ισπανούς πολίτες που έχουν ανεργία 25% (50% στους νέους κάτω των 25)."Η ευρωπαϊκή πολιτική ελίτ είναι πάντα έτοιμη να δράσει για να υπερασπιστεί τις τράπεζες, αλλά απολύτως απρόθυμη να παραδεχτεί πως η οικονομική της πολιτική δεν εξυπηρετεί σε τίποτα τους πολίτες των ευρωπαϊκών χωρών, που υποτίθεται ότι θα πρέπει να εξυπηρετεί." (Paul Krugman).
 Aυτό ονομάζεται "προσέγγιση του Darth Vader" στην οικονομική πολιτική. Π.χ. ο Jörg Asmussen εν ολίγοις λέει στους Έλληνες: «Θεωρώ την έλλειψη πίστης σας ανησυχητική». 
Ρε ουστ απ' εδώ!
Γιώργος Στάμκος
Θεσ/κη

Κυριακή 10 Ιουνίου 2012

Τα "μνημονιακά" συμφέροντα δίνουν τον "υπερ όλων αγώνα"



Τα υπολείμματα του, πάλαι ποτέ κραταιού, δικομματισμού αποτελούν σήμερα τα τελευταία κομματικά «ράκη», τα έσχατα πολιτικά προκαλύμματα πίσω από τα οποία οι δυνάμεις της διαπλοκής, τα εγχώρια συστημικά συμφέροντα και οι δυνάμεις της ξένης κατοχής, «οι σταυροφόροι του Μνημονίου», δίνουν τον «υπέρ όλων αγώνα»...

Γνωρίζουν πολύ καλά ότι τα ανήκουστα δεινά, ο εξευτελισμος, οι απηνείς επιθέσεις και οι εκβιασμοί τους οποίους υπέστη την τελευταία περίοδο ο ελληνικός λαός οδηγούν νομοτελειακά στην αλλαγή της ιστορικής «ατζέντας»: Το πολιτικό και κοινωνικό «κεφάλαιο» το οποίο «κατατέθηκε» με την ψήφο των πολιτών στις 6 Μαΐου αποτελεί πλέον την αφέτηρία ώστε στις 17 Ιουνίου ο ελληνικός λαός να ανοίξει οριστικά τον δρόμο για μια «νέα μεταπολίτευση», στην οποία τα καθεστωτικά πολιτικο-οικονομικά συμφέροντα θα απολέσουν την εξουσία την οποία σήμερα κατέχουν και ασκούν.
Η «οικονομικο-πολιτική δικτατορία» που οδήγησε τη χώρα σε καθεστώς ξένης κατοχής, στην εξαθλίωση μιας μεγάλης μερίδας του ελληνικού λαού και στη διάλυση της παραγωγικής - οικονομικής δομής νιώθει τώρα το έδαφος να τρέμει κάτω από τα πόδια της...
Ο ελληνικός λαός «ξύπνησε», απαιτεί και επιβάλλει πλέον τους δικούς του όρους, παίρνει τη ζωή του, τις τύχες του, στα χέρια του.
Η λυσσώδης και απροκάλυπτη επίθεση, που παραπέμπει ευθέως στην εμφυλιοπολεμική περίοδο, μπορεί να στρέφεται σε επικοινωνιακό επίπεδο κατά του ΣΥΡΙΖΑ και τις ηγεσίας του, όμως στις ιστορικές συνθήκες που ζούμε αποτελεί ευθεία πολεμική κατά της κοινωνίας, κατά των πολιτών. Τα συστημικά-μνημονιακά συμφέροντα θέλουν να αποτρέψουν την καθεστωτικού χαρακτήρα ήττα τους που επέρχεται στις 17 Ιουνίου και όχι απλώς να παρέμβουν στον κομματικό ανταγωνισμό για να ευνοήσουν τους εκλεκτούς τους: ΔΙΝΟΥΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥΣ.
Η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, τα μνημονιακά πολιτικά πρόσωπα και κόμματα αποτελούν τον «μπερντέ», το θεσμικό προκάλυμμα πίσω από το οποίο «νομιμοποιούν» τη δράση τους τα συμφέροντα αυτά.
Αυτός είναι ο βαθύτερος ιστορικός χαρακτήρας της αναμέτρησης που εξελίσσεται την κρίσιμη αυτή περίοδο.
Δεν επέλεξε ο ΣΥΡΙΖΑ και η ηγεσία του τον ρόλο τον οποίο σήμερα αναλαμβάνει. Η ίδια η ιστορική συγκυρία, η βίαιη κατάρρευση του πολιτικού - κομματικού συστήματος, ανέδειξε τον ΣΥΡΙΖΑ σε εκφραστή της μιας πλευράς της κυρίαρχης αυτής ιστορικής αντιπαράθεσης.
Δεν είναι εύκολο ένα κόμμα το οποίο εξαντλούσε την κοινωνική - εκλογική του επιρροή σε ποσοστά της τάξης του 5-6% να «ωριμάσει» μέσα σε λίγες εβδομάδες και να ανταποκριθεί στον ρόλο του «εν δυνάμει» κυβερνητικού σχηματισμού.
Η Ιστορία όμως μας έχει διδάξει ότι στις εποχές των ιστορικών κρίσεων, όπου διακυβεύονται ύψιστα αγαθά και αξίες όπως η επιβίωση, η ελευθερία, η αξιοπρέπεια ενός λαού, ο ιστορικός χρόνος «συμπυκνώνεται» και μπορεί να οδηγήσει σε νέες διεξόδους, τις οποίες δεν μπορούσαμε πριν να φανταστούμε...
Υπάρχουν ασφαλώς πολλές και σοβαρές επιφυλάξεις για τη δυνατότητα του ΣΥΡΙΖΑ και της ηγεσίας του να κατανοήσουν το βάθος της ιστορικής συγκυρίας και να μπορέσουν να ανταποκριθούν. Δεν αναφερόμαστε βεβαίως στη λασπολογία, στις κινδυνολογίες, στα έωλα επιχειρήματα, στις συκοφαντίες τις οποίες εξαπολύουν συστηματικά από την 7η Μαΐου και μετά οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί και οι πολιτικοί-κομματικοί αναπαραγωγοί τους, που περιφέρονται επί 24ώρου βάσεως στα συστημικά ΜΜΕ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και η ηγεσία του θα πρέπει να κατανοήσουν ότι δεν απευθύνονται πλέον στο 5% ούτε καν σε μια εκλογική-κοινωνική βάση -που θα υπερβεί πιθανότητα το 30% στις εκλογές- ούτε ακόμα σε μια μεγάλη πλειοψηφία που ψήφισε τους αποκαλούμενους «αντι-μνημονιακούς» σχηματισμούς: Απευθύνονται σε ολόκληρο τον ελληνικό λαό και θα πρέπει μέσα από ένα συντεταγμένο και συνεκτικά οργανωμένο πρόγραμμα, μέσα από έναν σαφή και ενοποιημένο πολιτικό λόγο να αναδείξουν τις τομές και τα βήματα μιας πορείας που οδηγεί στη διέξοδο.
Τον φόβο, τις ανοικτές απειλές περί καταστροφής, τους εκβιασμούς, το «κρεματόριο του τρόμου», στο οποίο επιχειρεί να οδηγήσει τον ελληνικό λαό η ΝΔ, η ηγεσία της και τα συμφέροντα που τη στηρίζουν, μπορούν να τα ακυρώσουν τα θεμελιωμένα επιχειρήματα, τα πολιτικά και οικονομικά προγράμματα, οι βασικές επιλογές που θα θέσουν τέρμα στον καταστροφικό κατήφορο.
Η 17η Ιουνίου όπως και η 6η Μαΐου μπορούν να αποτελέσουν κρίσιμους ιστορικούς σταθμούς, ώστε η ελληνική κοινωνία να πιστέψει στις δυνάμεις και στις δυνατότητες της και να διαμορφώσει τους όρους τόσο για τη ριζική ανασυγκρότηση του πολιτικού συστήματος όσο και για την ίδια την επιβίωση της.
Η απώλεια αυτής της ιστορικής ευκαιρίας ίσως καταδικάσει οριστικά την πατρίδα μας και τον λαό μας σε ένα μακροπρόθεσμο καθεστώς υποτέλειας και κοινωνικής και οικονομικής απαξίωσης που θα συγκρίνεται με τις συνέπειες μιας πολεμικής ήττας.

________________________________
Πηγή Μενέλαος Γκίβαλος - "Το Παρόν"